حقوق کودک در خانواده با رویکرد تربیتی

کودکان به لحاظ ناتوانی در استیفای حقوق خویش نیازمند حمایت، به ویژه در بعد حقوق تربیتی هستند و خانواده به عنوان اولین مربی، مهم ترین نقش را در این زمینه ایفا می کند. در این پژوهش، درصدد بازخوانی حقوق کودکان در خانواده با رویکرد تربیتی هستیم. با بررسی صورت گرفته این نتیجه حاصل گردیده است که حقوق مزبور محدود به بعد از تولد نبوده، بلکه از زمان بارداری آغاز می شود. در این راستا، از سویی توجه بیش تر قانون گذار به سن مناسب برای بارداری و تغذیه و سلامت مادر در این ایام بایسته است. به علاوه باید توجه نمود که زن حامله در هر حال مستحق دریافت نفقه است و نشوز یا موقت بودن نکاح مانعی در این جهت نمی باشد. مسأله اشتغال زنان حامله نیز نیازمند توجه بیش تر قانون گذار است. همچنین در خصوص حقوق تربیتی کودکان بعد از تولد هویت خانوادگی ایشان و متوجه دانستن تکالیف پدر و مادری برای گیرندگان گامت در تولید مثل مصنوعی از مسائل قابل توجه در این زمینه است. برخورداری کودک از نام نیکو و حق رضاع نیز بایسته است. حق بر حضانت و تکلیف نگهداری کودک بعد از فوت والدین و نیز موانع اعمال حق ملاقات و ابعاد مختلف تربیتی کودکان نیز قابل توجه است. برخورداری کودک از خانواده شایسته و حق او برای دریافت نفقه از دیگر حقوق قابل احصاء در این زمینه می باشد. همچنین آزادی بیان عقائد و شرکت در انجمن ها و برخورداری از حریم خصوصی، از دیگر حقوق ایشان به شمار می رود که البته اعمال این حق توأم با محدودیت هایی است. حق برخورداری کودکان از آموزش و رفع مشکلات مربوط به تحصیل کودکان بدون هویت یا کودکان کار نیز شایسته توجه است.